mei 2020
Adem meditatie
ik adem in en uit
mijn gedachten dwalen af
naar een biologisch gehaktbal
ik kom terug
maar dan verschijnt er een gebraden paling
met uien plomp verloren midden in mijn hoofd
“ik denk aan eten” zeg ik overbodig
weliswaar broodnodig maar toch -wat zit ik hier te bekokstoven
en bovendien is het allemaal echt nodig?
Ik kom terug naar mijn ademhaling
voor een tijd is het rustig tot de volgende afdwaling
een tompouce in de koelkast
roept mijn aandacht
maar ik lig lekker
sterk genoeg om dat gemekker
te negeren, ik adem in en uit
een centje van een fluit
ik denk, mijn longen zijn bijna drie en vijftig jaren oud
en ze doen het nog goed, wonderbaarlijk zo beschouwd
maar bij de volgende inademing
heb ik een moeilijke herinnering
ik word even razend
“je neemt jezelf te grazen”
beman ik me, ik adem in en uit
een raar geluid van buiten
leidt mij af; ik luister, maar ik wordt niet wijzer
ik fluister “je ademhaling”; het breekijzer
van alle verwarring
ik adem in
ik adem uit
er komt wat ruimte
ik adem in
en uit
april 2019
Ik ben van de aarde
van bomen, bossen en de nacht
van regen, grijs wolken, wandelen
ik ben van God
en van kaas, knoflook en kerrie
van avocado’s, appels en ansjovis
en van woorden, taal en lezen
van verf en schilderen
van psychologie, theosofie, filosofie
van zingen en vogels
ik ben dit alles en nog veel meer
april 2018
persoonlijkheids stoornis
ik heb een persoonlijkheids stoornis
ik heb een persoonlijkheid
ik heb een
ik, heb
ik
een stoornis?
persoonlijk
denk ik niet
heb ik niet
heb ik
heb
ik?
er is een stoornis
dat ik heb:
een persoonlijkheid
februari 2017
Zomer in de Oude Hortus
zonlicht op de stenen
in het grindpad
gehurkt wied ik
tussen de stenen door
in de verte maait iemand het gras
geuren van lavendel en jasmijn
en een lichte bries op mijn gezicht
strelen mijn zinnen
een vogel tjirpt
klokken luiden
“Wat een monnikenwerk”
roept een bezoeker tegen mij
ik glimlach
schuif verder langs het pad
zonlicht op de stenen
af en toe
in de vijver kwaken
zonnebadende kikkers
stilte
ik kom tot rust
in dit paradijsje
januari 2016
When I am old
when I am old
i shall wear gold
lamé socks over pink striped trousers
bright orange and yellow clashing blouses
sing the blues loudly, and out of tune
and eat breakfast in the afternoon
on the street I shall make strange grimaces
stick my tongue out, and then quote reams of Genesis
and if anyone questions my sanity
I shall wield my walking stick with enmity
i shall slurp tea noisily in posh cafés
laugh in the wrong places in cultural plays
and when I’m asked to leave I’ll pretend to have a fit
I shall nudge the right tin in the supermarket
so the display crashes down with a wonderful din
feign shock, mutter things about safety, looking prim
I shall wear a different hat for every day of the year
with feathers in the summer, fake fruit in the winter
but only at home at night cooking supper
while I sing to the evening with my cat and my cuppa
in the small hours i shall hoover to the strains of opera
cook pancakes and compose limericks of doggerel
I shall snigger and grin at what a fool i have been
to have lived out my life with such propriety
thanks to so much misplaced anxiety
(reaction to “Warning” By Jenny Joseph)
november 2014
Rock in a river bed
As a child
I was a rock in a river bed
fast and certain
against the flow of the water
As a woman
I am a stone, dislodged
amongst many other stones
moving uncertainly with the water
As an older woman
I will be a grain of sand
flowing as one with water
I am a child, woman and crone
sand, rock and stone
changing, flowing, ending
and beginning
juni 2013
planeten volgen hun baan
seizoenen vloeien moeiteloos in elkaar
getrokken door het ritme van de maan
dag verandert in nacht, en als een duikelaar
val ik in slaap in een zee van dromen
alles wat mij ooit is overkomen
wordt samen geweven tot een geheel
en met de rode draad van mijn bestaan
zwem ik naar boven
om de nieuwe dag te groeten
alleen, in dit aardse bestaan met zoveel vrijheid
kan ik vaak mijn draai niet vinden, zoveel moeten
afleidingen, overwegingen en andere ingewikkeldheden.
wat te doen en wat te laten?
waar te gaan en waar te staan?
mijn hart te volgen of mijn verstand achter na te gaan?
wie te beminnen en wie los te laten?
het is een wonder dat ik besta
en het leven van alfa tot omega
is een feest, een panorama
van drama’s, talloze enigma’s
een constellatie van dagen, zonder afloop
omringd door zon en maan
in een eindeloos kringloop
volgen planeten hun baan
juni 2012
Kamerfonteintje
ik heb een kamerfontein gekocht
in de opruiming bij Blokker
ik word daar heerlijk rustig van
thuis, vol verwachtingen heb ik het uitgepakt
de gebruiksaanwijzing was nogal vaag
en vol waarschuwingen
geen punt, ik doe alles wat hoort
en steek de stekker in het stopcontact
er komt wat gerommel en gespetter
de helft van het water
komt op de vloer terecht
de pomp zoemt luidruchtig
ik denk ik word hier niet goed van
ik haal de stekker eruit
later probeer ik het nog een keer
na een tijdje begint het water
rustig te kabbelen
ik doe de lichten uit
ga lekker liggen
stel me voor dat ik bij een beekje ben
in de bergen
het is alleen jammer
dat de pomp blijft zoemen
dat klinkt als een wesp in een
waterige valstrik…..
en ik ben bang voor wespen………
ik doe het licht weer aan
ik denk stom ding ik
word er helemaal onrustig van
ik ga zappen
daar word ik kalm van
mei 2011
kringloop
alles wat leeft
wordt eerst geboren
en daarna groeit
een onzichtbaar mirakel
wonderbaarlijk spektakel
chromosomen splitsen
cellen verdelen
een ingewikkeld samenspel
van hormonen en DNA
zorgen voor een functioneel
harmonieus geheel
overal
in bomen
bloemen
in rupsen
en in guppen
in piranha’s
en chihuahua’s
in mussen
en octopussen
in paarden
en Spanjaarden
zelfs in Belgen
en ook in telgen
en
daarna komt een langzame aftakeling
het levensvuur bezinkt
een lange haast fluisterende wandeling
de dood dringt
en na een winter stilte
wordt alles opnieuw geboren
mei 2010
Een verblijf bij de Abdij Sion
de klokken luiden voor noon
net als ik aankom
mijn bagage laat ik in de gang staan
binnen in de kerk is het donker
in de middagzon
monniken treden stilletjes binnen
het geluid van een gong
en gezang
net zoals altijd
dag in en dag uit
dit middaggebed
door de jaren heen
terwijl ik elders in het jachtige leven
van hot naar her ren
vol van kwellingen, conflicten
zorgen en twijfels
het geluid van een gong
gezang
zet zich voort
leidt mij tot mijn kern
en de Grote Stilte
in de dagen die volgen
vallen ook andere dingen weg
besluiteloosheid, onzekerheid
moeten en moe zijn
angst het geluid van een gong
gezang
leidt mij tot de Licht
binnenin
maart 2009
Bridget
's ochtends is het stil
op de verlaten straat
de kinderen zijn al naar school
een fietser fietst voorbij
in de verte ruist het verkeer op de snelweg
om elf uur komt de overbuurman buiten
zijn hond rent snel de straat op
“Bridget!” roept hij
Bridget rent verder weg
hij roept haar naam steeds
ergens huilt een baby
een parkiet zingt
de postbode verschijnt
één voor één klepperen de
brievenbussen open en dicht
“Bridget, kom hier!”
verderop bestudeert een deurwaarder
een lijst, klopt aan
maar niemand doet open
de wind ruist in de bomen
een kat steekt de weg over
vastberaden
duiven kibbelen over een half gegeten broodje
een colablik rolt in de goot
de geur van rijst en gebakken eieren
waait door de lucht
veel later ligt Bridget weer thuis
in haar mand te slapen
dromend van gras velden
polder landschap en schapen