Auteurspagina van Anneke van Schaik
Annekes dichtbundel Met Lach en Wimpel is te koop, neem contact met haar op via metlachenwimpel@ziggo.nl
maart 2025
De zwalpende zee
Zwalpen is het eindeloze
golven van het water in de zee.
Langer korter hoger lager
zwalpt ze naar het vaste land
dan bij eb weer derwaarts
naar een ander strand.
Hoe verlang ik schelp te zijn
te zwalpen met de zee
september 2024
Denkend aan bossen
Denkend aan bossen
zie ik zandige paden
goedhartig voren
trekken voor mij uit.
Opgewonden ruisen
hoge dennenbomen:
vandaag gaat het hier
weer gebeuren;
miljoenen kleine
dennenzaden knisperen
zich uit de kegels los.
Vrolijk dwarrelen
ze in het rond
landen ergens op de grond.
Zorgzaam ziet het bos
ze allemaal gaan,
leert elke zaailing
op eigen wortels te staan.
Schatplichtig aan Hendrik Marsman
september 2024
Grevelingenmeer
Noodgedwongen
ligt voor anker
het scheepje in de fles
achter het raam
van de rondvaartboot die
rondvaart over het grote meer
verlangend - net als ik -
naar nog een keer
juli 2024
juni 2024
Mijn huis bergt
de zilverwitte tinnen roos
het kinderbestek met haasjes
op de kast de blauwe blaker
de meeuwen van mijn moeder
aan de muur de 'Vier seizoenen'
in de bergkast de rozenvaasjes
het schietlood in de vakkendoos
al mijn schatten bergt mijn huis
en mij
februari 2024
Lang zijn de nachten
Nachten zijn niets meer
dan de keerzij
van de dagen
en heb je wel eens naar de dag verlangd
dan weet je hoe het is
in het donker van de nacht
zo lang zijn de nachten - zo lang
Tegenslag is niets meer
dan de keerzijde
van voorspoed
en heb je wel eens naar betere tijd verlangd
dan weet je hoe het is
als het aldoor tegenzit
zo lang zijn de nachten - zo lang
Oorlog is niet alleen
maar de keerzij
van de vrede
en heb je daar de vruchten van gezien
verlang je enkel vrede
enkel maar vrede
waarom duurt het dan toch zo lang
Vrij naar Rod Stewart ‘Seems like a long time’
Rod Stewart luisteren
april 2023
Bucket list
't Is altijd dat je iets moet dóen
nooit over wat je nog graag wilt láten
Nee, ik ben lekker met pensioen -
met mij niet over bucketlisten praten
'k Heb al genoeg herinneringen
al zoveel gedane dingen
ik hoef niet parachute te springen
Ik wil eigenlijk met rust gelaten
niet mij in duizend bochten wringen
maar wandelen in kalme straten
Nou ja, als je écht aan zou dringen,
misschien een stukje varen op de Linge
december 2022
Sonnet 161
Eindelijk rust wanneer herfst komen wil,
Zich vleit over de geest zoals nevelvlagen
Over verre eilanden op mooie herfstdagen
Met lieflijkst blauw, als 't waas op paarse pruimenschil;
Herfst zal klinken, maar niet als het zomere bedil,
Met luide dadendrang – om te kweken, vrucht te dragen,
voort te zetten, verspreiden, vestigen; herfst doet vertragen
Het voortmarcherend jaar; trommelvliezen vallen stil.
Nog zit de volhardende krekel in het veld;
Maar een kleumende bij kruipt over het grint;
Voorbij is alles wat men zich had voorgesteld
Dit jaar; behoudens dit: de geest bezint
Zich een moment, telt op, schrijft af, vermeldt,
Ordent, onderzoekt, overpeinst, en vindt
November 2022
(Vertaling van Sonnet 161 van Edna St. Vincent Millay:
Tranquility at length when autumn comes)
september 2022
Zomeravond
Stil is de zomeravond. Geen
verkeer komt door de straat,
niemand die de hond uitlaat.
Door het open raam valt
met het zachte briesje een
kewik, kewik de kamer binnen.
Het komt van ver en
't is ineens dat ik het hoor.
Aanhoudend, zoals duiven koeren, gaat
het door. Wie laat daar van zich horen
in de schemer van de dag? Stil is de
zomeravond, nog stiller dan hiervoor.
juli 2022
Eerste slag gemist
luidt de kerkklok door – ik sla
een slag naar de tijd
Eerste slag gemist
luidt kerkklok onverstoorbaar
wat nog overblijft
november 2021
Gevaccineerd
woord van de maand november 2021
Wandelend risico als ze is
zorgden de artsen voor een
booster bovenop de twee
coronaprikken die ze al had
Naast die booster van recent
kreeg ze ook de griep- en
de pneumokokkenprik
Tesamen ook 3G. Ze lacht
Voelt zich een designated
survivor. Neemt zich
vastberaden voor heel goed
uit te kijken bij het oversteken
april 2021
Openingsplan
woord van de maand april 2021
niet naar het terras
want dat is nog gesloten
niet naar het park
waar niemand is
ook niet even
naar het bankje aan het water
domweg
omdat er soms
nu eenmaal
sneeuw valt in april
januari 2021
Waanzinnig
Woord van de maand, januari 2021
Er is een vaccin
dat is waanzinnig gewoon
We gaan beginnen met prikken
dat voelt zo waanzinnig goed
In Amerika gebeurde
echt iets waanzinnigs
Dichter bij huis
waanzinnige boeren
waanzinnige wappies
waanzinnige toestanden
in het verpleeghuis, op de ic's
Dan wordt het al te gek:
ik hoor mezelf zeggen
"Ik zit lekker te lezen,
wat een waanzinnig goed boek"
mei 2020
Track 'n trace
Track 'n tracend ga ik over straat
Speur aldoor om mij heen
Loop ik hier wel alleen?
Of met ten minste anderhalve meter
Track 'n tracend de winkel binnen
Daar klinkt wat gehoest
Wat wordt daar rondgeproest?
Op de grens van anderhalve meter
Track 'n tracend weer naar huis
Moet plotsklaps aan een vleermuis denken
Zoals we langs elkander zwenken
Om dat territorium van anderhalve meter
oktober 2019
november 2018
Augustus
Als
Uit bomen
Groene bolsters vallen
Uiteraard nog niet verwacht
Spinnen nu al draden spannen
Tijdens de hoogzomernacht
Uitsterven van de vier seizoenen?
Steeds meer winters boterzacht
december 2017
juni 2015
'Geschreven bij het overlijden drs.P
Een van mijn helden, een geweldige inspirator en schrijver van het onmisbare leerboek Plezierdichten.'
De panacee van Drs. P
Beste luiden hoort mij aan
Een hoogstaand man is heengegaan
Hoogstaand ten slotte hoogbejaard
Heeft Mag're Hein hem nu gespaard
Van troika en d'oeverloze pont
Heft nu tesaam 't loflied aan:
Lachen is gezond
Jong Janhagel zegt het voort
Heil brengt ons een leutig woord
Een guitig vers, de broekenpers -
Wacht u voor joffers in ripspiqué
Valeriaan en lindebloesemthee
Heft nu tesaam 't loflied aan:
Lachen is gezond
Geacht publiek zingt allen mee
De panacee van Drs. P
Gedenkt des dichters erfenis
Lachen is, van de vroege ochtendstond
Lachen is, tot ver in 't nachtelijk uur
Vrij verkrijgbaar dus niet duur
Heft nu tesaam 't loflied aan:
Uit volle borst met wijde mond
Haha lachen is gezond
november 2011
Zestig
Van binnen ben ik al mijn hele leven
veel ouder dan de herfsten die ik tel
Voorlijk was ik, wijsneus, ofwel vroeg-erbij
Nu dienen zich de late
levenskwalen en ongemakken aan
Ongelegen hinderlijke averij
'k Vertel mijn klachten aan de huisarts
Zonder dralen zegt hij mij:
Ik verwijs u toch maar even door
al bent u wel wat jong nog, hoor
november 2010
Ik ook van jou
Schimmig wenken, zwaaien
Hoe je mistig naar me lonkt
Pardoes vliegt je lover in lichterlaaie
Zo versier je een oktobervrouw
Ja, herfst, ik ook van jou
augustus 2010
Nu geen later
waarin de dagen kort en donker zijn,
vale natte nevel valt in het kozijn
Ik vrees wel
dat jouw terugkeer onafwendbaar is,
twijfel meer tussen hevig weerzin en gemis
De zwarte ooievaar vertrekt
op hoge voordewindse vleugelslag
Wie hier moet blijven telt zijn pech
aan storm en regenvlagen dag aan dag
nog weer een dag
Nu geen later
waarin de nachten lengen naar oneindigheid,
de dag zich niet van lamplicht onderscheidt
Terwijl een lentebries de bloesem
sneeuwen doet over het pad
zoals een najaarswind nog
schijnbaar leven jaagt in stervend blad
komt later
juni 2009
Drie over dromen
dromen zijn als treinen
van wie weet waar vandaan
die na aankomst op een station
onmiddellijk weer verder gaan
een droom is als een witte klipper
met onder dek een kostbare vracht
bij dag verdwijnt hij over de horizon
witte klippers zie je enkel in de nacht
mijn dromen zijn als regendruppels
rondspattend op de stenen
voor even sporen achterlatend
daarna onherroepelijk verdwenen
januari 2008
Herfstrede
Eens dansten wij – als nu de bladeren
Door en om en rond elkaar
Zonder aan storm ons te storen
Voor we wisten – wij zijn bladgoud
Wonderlijk kostbaar en teer
Niets wisten we van breken - wij vielen en
Stonden met losse handen weer op
Zwierden als de dieprode kolken in onze glazen
Geenszins vermoedend de laatste toost
Zwaar valt ons niet de herfst
Maar het sterven van de zomer
mei 2006
Uit fietsen
Het was zonnig en warm en hij zei:
Wij gaan er eens samen op uit
Kom, ga je uit fietsen met mij?
Hij trok een olijke snuit
En ik dacht: Welja dan, vooruit.
Er kwam maar geen eind aan de tocht.
En na weer een berg na weer een bocht
Heb ik mijn vriendje bedremmeld verzocht:
Ik heb pijn in mijn benen en pijn in mijn stuit.
Wil je me duwen? Ik kom niet meer vooruit.
Maar duwen dat was er niet bij…
Daar kneep hij er tussenuit, de schavuit
En fietste me fluitend voorbij.
Toen wist ik ineens: het is uit.
oktober 2005
Wimpelen
Wimpelen is wonderlijk mooi bewegen in het water,
Zoals de vissen doen,
Soms denk ik dat ik nog wimpelen kan,
Ik ken een oergevoel van toen,
Van ver voor mijn bestaan,
Van voor ik dacht: Ach, wimpelen,
Wat heb je daar nu aan.
(naar ‘wimpelen’ in Vis van Judith Herzberg)
 |
Labyrintliteraire leeskringen
|
|
