Auteurspagina van Astrid Salman
november 2024
Onder nul
Natte mistlakens
Gapend lichaam
Verloederd schimmenspel
Toe dek haar toe
Verdwaal de horizon
Armen vertakkend naar niets
Verwacht helder
Kristalharde luchten
Vol maan rijpend op glas
Toe dek haar toe
Vergeet julibrand
Vergeet bloedrode droogte
Sla de melkweg op
Onthoud halve woorden
Afgebroken onder nul
Wees gewaar
oktober 2023
Mannen
Er zijn mannen die tussen de tanden van de tijd wonen
en mannen die tijdloos zijn
er zijn mannen die kinderen verwekken
er zijn mannen die geboren vaders zijn
er zijn mannen die de zoon van god willen zijn
en mannen die lijken op godenzonen
er zijn mannen die vrouwen vertalen
en mannen die vrouwen lezen
er zijn mannen die ornamenten smeden voor een vrouwenschoot
en mannen die haar met hun blote handen openen
er zijn mannen die geweren dragen alsof het baby’s zijn
er zijn mannen die hun dierbaren blijven begraven
en mannen die geen spade in de grond krijgen
er zijn mannen die minnen en mannen die haten
er waren mannen die me lieten bloeden
en mannen die me verbonden
er zijn mannen die komen en mannen die gaan
december 2022
Hagel in de Peper
Hazen schieten weg
In dit groen groen knollenland
Legeren jagers
december 2022
Eilandswijs
Vandaag kuste ik een andere vrouw
septemberdochter van dezelfde dag
de herfst lag haar al op de lippen
de tijd is een feestslinger en de lieverds
aan de overkant zullen op je drinken
tot de laatste druppel verschaalt in het glas
maak maar een lichaam van je tempel
zei mijn moeder die de weg kwijt was
ze had het niet in de gaten je voet tussen de spaken
dat scheurtje in je sprongbeen wilde ze wel hechten
ik prefereerde krammen dus laat maar zitten
mama want wonden helen alle tijd
mijn ziel is de zaligheid ontdoken en de rest
houd ik graag scheef uit pure onbedwingbaarheid
we jakkeren en redderen tot er niets meer valt
de kompasnaald draait zich een schipbreuk
zo word je eilandswijs plak je zeekaarten
boven je bed om op scheep te gaan
april 2022
Onderstaand gedicht is geschreven in het kader van Ik Poëzie Je Graag voor Flirt Flamant, zie flirtflamant.be. De eerste zin is van Lize Spit, de laatste van Thomas Gunzig
Voor een paar
Een octopus heeft 3 harten
zij een schelphuid
gelieve haar strelend te lezen
met triltong
lispellip
vingerling
ontkurk een GRECO
vlecht een bed van alg en wier
half gapend tussen platen van slik
voor de achtarmige met zijn
monden van zeevlees
en als ze een voor een stil vallen
valt de nacht op de zeebodem
januari 2022
Nautische schemering
Het donkert licht
waar de dag omvalt
naar morgen
je hart
die onwillekeurige
bloedpomp
kijkt niet om
naar de tijd
op je hielen
winterwater
drink je
met je voeten
september 2021
Oogst
14 windmolens slaan met lange witte sabels
over een veld vol graan de wind regisseert
vanuit de hoogte reuzen die mieren aaien
langs de hemel schiet het weerlicht zet
alles in surrealistisch beeld onbeschut
ben ik weerloos in een veld vol graan
al die halmen vol voedzame kern met de smaak
van bittere winst nooit meer oogsten
okergele tongen straks een stoppelveld
ruw als de kaak van een slecht geschoren man
een schilders tafereel waarin naakte vrouwen
niet meer kunnen schuilen nooit meer oogsten
februari 2020
Serieel
Je voerde me aan je lust
Tot het vormen van zinnen
het werd serieel
Je voerde me aan je binnenwereld
Met de voorsmaak van het Walhalla
Je bent een hemelpiloot
Geen vaste grond der dingen meer
Ik de sherpa van het vaderleed
Lichtvoetiger nu
Grenzen krassend in de aarde
Op het land liggen straaljagerspiegels
Je zou het moeten zien
Je kunt het lieve leven ruiken
Het grijpt je in je nekvel
Intrekken wijd sluit
december 2018
Sushi en zeesla
Als de dijken breken
kunnen we elkaar zeesla voeren
sushi voor ’t oprapen
dus eetstokjes mee
en voordat het water
ons tot aan de lippen stijgt
elkaar nog even indrinken
Uit de bundel Golfbrekers ( co- dichter Mark Glotzbach)
augustus 2018
Uitwaaien
hier op de dijk waai ik uit mijn omhulsel
word ik vanzelf tot stof dat overzee
een vruchtbaar beginsel zal zijn
zonder status
verdaagt de wind me tot niets
draagt me over aan de oorsprong
een schelp wil ik wel worden
gevormd uit wat mijn bekken was
dan ben ik de moeder van het dier
december 2016
Rascha Peper was mijn favoriete schrijfster, haar magisch realistische stijl greep me steeds weer vast wanneer ik in een nieuw boek van haar dook. Helaas is zij overleden maar haar boeken zijn onsterfelijk en zij laat een prachtig oeuvre na.
Haar roman ‘Dooi’ is onontbeerlijk voor lezers die van magie houden.
Dooi ( ode aan Rascha Peper)
Zij gaf me mijn zicht op de andere wereld terug
Het was alsof de vloed tijd stal van het getij
De maan goot licht op de kust
Wat ik zag oversteeg iedere illusie
De vrouw die over het ijs kwam
Was een geest met wie hij de eenzaamheid verdeelde
Over het universum van een verlaten eiland
Lucifers bracht ze voor hem mee
Alles stond in vuur en vlam
Je hoeft niets te zeggen zei ze
En hij verloor iedere identiteit
De dooi zette langzaam in
september 2016
De grote bard is naar zijn muze vertrokken, mijn eerste herinnering aan de muziek van Leonard Cohen gaat ver terug in de tijd: in 1974 ( ik was 17 ) werkte ik op een passagiersboot die over de Rijn voer. In de hut naast die van mij lagen mijn vriendin en de barkeeper met Cohen op de draaitafel.
Zij draaiden de hele nacht zijn L.P, de teksten kon ik dus letterlijk dromen!
Op de Sisters of mercy sliep ik in, later las ik dat hij dat nummer ook ’s nachts heeft geschreven. Zij inspireerden mij tot deze tekst.
Zusters van genade
we klonken met ons lichaam
dronken van de boeren
met hun spades in midden-aarde
op het leven tot op het bot vergaan
we beenden hoger dan het sluitstuk
kooiden de oude blinde zondaar
zongen voor hem van stom geluk
we trokken krijgers in kimono aan
ze wasten zichzelf schoon
in de vaders naam
in onze handen
we klonken met ons lichaam
op het leven tot de dood
 |
Labyrintliteraire leeskringen
|
|
